Skip to main content

© BizNews. Wszelkie prawa zastrzeżone


Najpopularniejsze rasy kaczek mięsnych

Najpopularniejsze rasy kaczek mięsnych
 |  Artykuł partnera  |  Branża spożywcza

Spożywanie kaczych jaj nie cieszy się w Polsce zbyt dużą popularnością, dlatego rodzimi producenci, a zwłaszcza posiadacze małych gospodarstw, decydują się na hodowlę kaczek mięsnych. Sam chciałbyś rozpocząć działalność w takim sektorze, jednak nie wiesz, jakie rasy ptaków sprawdzą się najlepiej? W takim razie zapoznaj się z niniejszym tekstem – przedstawiamy w nim kaczki o optymalnej mięsności.

Kaczki Pekin

Kaczki Pekin cieszą się największą popularnością wśród polskich hodowców ze względu na swój ogólnoużytkowym charakterem. Ptaki tej rasy odznaczają się bowiem dobrą nieśnością oraz prawidłowym umięśnieniem, dzięki czemu sprawdzą się w dowolnie wyspecjalizowanym gospodarstwie. Jak wskazuje sama nazwa, Pekiny pochodzą z Chin i występują w dwóch odmianach: amerykańskiej oraz niemieckiej. Osobniki przynależące do tych podgrup różnią się właściwie tylko kolorem upierzenia – Pekiny amerykańskie są białe, z kolei niemieckie kremowe. Przedstawiciele obu odmian osiągają taką samą wagę (3-4 kg w przypadku samców oraz 2,5-3 kg w przypadku samic) oraz mają identyczną spoziomowaną sylwetkę z delikatnie cofniętymi nogami.

Pekin to doskonały wybór do produkcji mięsa, ponieważ ptaki tej rasy naturalnie rosną w bardzo szybkim tempie. Już po upływie zaledwie 9 tygodni kaczki ważą około 2,5 kg i mają w pełni rozwinięte mięśnie piersiowe i udowe. Co więcej, pekiny cechują się dość wysoką wydajnością poubojową, czyli stosunkiem wagi tuszy mięsnej do masy żywca – wspomniana wartość wynosi około 63%. Należy oczywiście pamiętać, że hodowla kaczek przyniesie dobre rezultaty tylko przy prawidłowym zbilansowaniu dawki paszowej.

Kaczki piżmowe

Kaczki piżmowe to rasa pochodząca z Ameryki Południowej, która szybko rozpowszechniła się w całej Europie dzięki swoim doskonałym cechom. Jednym z ważniejszych wyróżników tych ptaków jest ich umiejętność szybkiej adaptacji do różnych warunków środowiskowych – osobniki nie są szczególnie wybredne i są w stanie dobrze wykorzystać nawet pasze niskiej jakości. Pomimo stosunkowo niskich wymagań, kaczki piżmowe mogą pochwalić się dobrą nieśnością oraz wydajnością rzeźną, którą dodatkowo poprawia spora masa (kaczory mogą ważyć nawet 5,5-6 kg).

Osobniki płci męskiej potrzebują zaledwie 8 tygodni, aby osiągnąć nawet 3 kg masy ciała (z kolei ptaki 10-tygodniowe ważą już 4 kg). Długie skrzydła sprawiają dodatkowo, że przedstawiciele tej rasy mają bardzo silnie umięśnioną część piersiową.

Co ciekawe, mieszańce, czyli krzyżówki piżmówek z innymi rasami, nie są najczęściej wykorzystywane do produkcji mięsa, tylko stłuszczonych wątróbek. Taka praktyka jest jednak rozpowszechniona w innych krajach – dodaje specjalista reprezentujący firmę Bio Eggs, dystrybutora urządzeń do hodowli drobiu.

Mulardy

W polskich hodowlach dobrze odnajdują się także mulardy, czyli hybrydy kaczek Pekin z kaczorami piżmowymi. Osobniki tej rasy łączą w sobie najlepsze cechy swoich rodziców, czyli szybkie uzyskiwanie dojrzałości rzeźnej, wysoką rozrodczość oraz optymalną wydajność poubojową. Z tego powodu mulardy są wykorzystywane przede wszystkim w przemysłowej hodowli kaczych brojlerów. Mieszańce, podobnie jak same piżmówki, są też przeznaczane do produkcji stłuszczonych wątróbek.

Kaczki rueńskie

Kaczki rouen zostały wyhodowane we Francji jeszcze przed XIX wiekiem. Ta udomowiona rasa ptaków jest zaliczana do tzw. wagi ciężkiej, dzięki czemu dość często hoduje się ją do celów dekoracyjnych oraz wystawowych. Masywna budowa ciała (a zwłaszcza rozbudowana klatka piersiowa) w połączeniu z bardzo niską płodnością sprawia, że kaczki ruańskie świetnie nadają się również do produkcji wysokojakościowego mięsa.

Samice osiągają wagę 4 kg, z kolei samce 5 kg. Ptaki są wręcz stworzone do użytkowania mięsnego – właśnie na tym zależało bowiem hodowcom odpowiedzialnym za wyselekcjonowanie tej rasy. Kaczki rueńskie odznaczają się dużą żernością oraz wysoką wydajność rzeźną. Niestety, osobniki są dość wrażliwe na niekorzystne warunki środowiskowe, przez co zastosowanie chowu intensywnego nie jest zalecane.